mrt
13
Na het zien van een heftige film of een kunstwerk dat je aanspreekt ga je weer over tot de orde van de dag. De film heeft hetzelfde effect als de beelden op de wanden van Plato’s Cave. Voor een kunstwerk, en vooral knipwerk, geldt hetzelfde. De beelden interpreteer je heel even als de werkelijkheid, totdat je wegkijkt. Of je scrolt gewoon verder op sociale media, in je eigen wereld met het scherm van je telefoon als een moderne grotwand. Een knipwerk komt het dichtst in de buurt van de geproduceerde schaduwen. Aan de ene kant is het werk misschien veelzeggend, maar ook nietszeggend. Ik ben klaar met nietszeggend werk, ik kan me er niet toe zetten het te maken en als ik het al heb gemaakt werp ik het in hetzelfde vuur dat de schaduwen produceert. Door het voeden van het vuur houd ik de vicieuze cirkel in stand. Gaat kunst maken dan alleen om het maken? Doet het resultaat er nog toe?
nov
07
De wereld staat in brand, helaas letterlijk, waarbij gooien met tomatensoep tegen een glasplaat voor een schilderij niet afdoende is. Net als onze wereld is kunst ook weerloos, kwetsbaar, en brandbaar, dus..
mei
30
VAN ZATERDAG 4 JUNI TOT EN MET ZONDAG 7 AUGUSTUS 2022 IS BIJ KUNSTUITLEEN/ GALERIE ARTZAANSTAD OP HET HEMBRUGTERREIN DE SPRAAKMAKENDE TENTOONSTELLING ‘MADE IN DOLLAND’ DE BEELDTAAL VAN DOLLY BELLEFLEUR TE ZIEN.
Het gaat in deze kleurrijke tentoonstelling om de beeldtaal die Dolly Bellefleur al meer dan drie decennia gebruikt om thema’s als emancipatie, (on)gelijkheid, diversiteit, inclusiviteit, mannelijkheid/vrouwelijkheid, protest en activisme bij een breed publiek onder de aandacht te brengen. Er is werk te zien van beeldend kunstenaars waaronder Erwin Olaf, Joost Swarte en Piet Paris.
jan
05
Een paar jaar geleden vroeg een kennis van mij die ook kunstenaar is of ik mee wilde doen met zenuari (zentangle januari). Blijkbaar is het een ding en er doen honderden of duizenden mensen aan mee, net als aan inktober (inkt oktober). De overeenkomst tussen beide evenementen is dat je elke dag van de maand een tekening maakt en deze online zet, vergezeld van de juiste hashtag. Het grote verschil is dat in inktober je kunt tekenen wat je maar wil, zolang het met inkt is. Maar in zenuari zijn er vaste ’tangles’ en voorwaardes aan de vorm en afmetingen van je papier.
Eigenlijk is zentangle simpel gezegd een vel papier vullen met verschillende patronen. Deze patronen kun je zelf bedenken, zoeken op Internet, of uit een boek halen. Ik heb hier in mijn atelier een boek in de kast staan met diverse Japanse motieven. Ik kan de komende jaren wel vooruit.
Binnen de zentangle community worden elke paar weken nieuwe tangles (patronen) gelanceerd en hoe je deze moet tekenen wordt alleen verteld aan de CZT’s. Dit zijn gecertificeerde zentangle instructeurs die zijn opgeleid door de ‘bedenkers’ van zentangle. Toen ik erover las bekroop mij een gevoel van een piramide systeem. Het enige dat de bedenkers hebben bedacht is een heel slim marketing systeem, het kapen en exclusief maken van een bestaand iets. Iedereen met pen en papier kan namelijk patronen tekenen, maar een echte ‘zentangle’ is met gegeven patronen, en door deze te doseren houden de bedenkers binding met de tekenaars, en met docenten die zij hebben opgeleid. Er zijn meerdere goede blogs over geschreven, ook over een kunstenaar die al veel eerder een vergelijkbaar systeem heeft bedacht.
Als ik dit doortrek naar bijvoorbeeld knipkunst, dan zou ik een bepaald papierformaat bedenken en vastleggen, leid mensen op tot creatief mindfulness docent en lanceer elke maand een thema of patroon. En wie ons naknipt zonder betaald aan een cursus mee te doen klaag ik dan aan. Maar ik vind het veel te fijn als iedereen vrijheid heeft om te maken wat ‘ie wil. Het werken met licenties vind ik echt laag bij de grond doorgeslagen kapitalisme. De rest van de maand teken ik lekker door, maar wel op mijn eigen manier, zonder regels.
okt
20
Sommige kunstenaars produceren aan één stuk door en kunnen een aantal keer per jaar een expositie vullen met nieuw werk. Ik ben niet zo’n kunstenaar. Ik heb mij daar lang schuldig over gevoeld, of onzeker. Afgelopen lente las ik een gedicht van Amanda Gorman wat mij de ogen opende en zeker op mij van toepassing is. Vrij vertaald luidt de tekst als volgt:
Ik denk dat als ik terug zou kunnen in de tijd en mijzelf een tip mocht geven, dan zou ik herhalen dat mijn waarde als kunstenaar niet afhangt van hoeveel ik produceer. Ik denk dat dit idee is ingegeven door het kapitalisme. Een kunstenaar zijn gaat erom hoe en waarom je iemands leven raakt, al is het maar één persoon. Zelfs al is die ene persoon jijzelf, tijdens het proces van kunst creëren.
Misschien gaat het er ook om vooral werk te maken waar ik achter sta, of de uitkomst van een experiment. Ik houd niet van werk te maken waar ik niet achter sta alleen maar omdat anderen het graag willen zien. Ik raak liever een kleine groep mensen dan dat ik een grote groep mensen behaag. Soms raak ik ook alleen mijzelf, tijdens het experimenteren.
jun
19
Nog een krappe week en dan zit ook de cursus Explainer Camp erop. Vandaar dat ik even geen nieuws had geplaatst. Ook heb ik een korte stage gevolgd bij een filmproducent. Ik ben nu bezig met de eindopdracht van de cursus welke ik hier deel als deze echt af is. Verder is het certificaat van de cursus binnen, omdat ik (ruim) over de 70% van alle lessen en opdrachten zit.
feb
23
Nog een krappe twee weken en dan zit de cursus Advanced Motion Methods erop. Ik ben nu bezig met de eindopdracht en de opdracht ervoor is ook nog niet 100% af (met tientallen zo niet honderden onderdelen die bewegen). Ondertussen kan ik natuurlijk al wel een video delen die al wel klaar is:
Verder is het certificaat van de cursus al wel binnen, omdat ik (ruim) over de 70% van alle lessen en opdrachten zit. De meeste lessen heb ik ook vaker bekeken en gevolgd.
jan
20
Het is vandaag ’20 Enero’ oftewel 20 januari, traditiegetrouw maak ik een strip over de songtekst en video van het gelijknamige lied van de Spaanse popgroep La Oreja de van Gogh. Een lied waar ik altijd blij en vrolijk van wordt en dat kan iedereen wel gebruiken deze tijd! Het konijn van Alice was even vergeten dat er iets was met de trein uitstappen op 20 januari. Hieronder kun je de originele foto bekijken die ik heb gebruikt en als je de slider beweegt zie je de bewerkte foto.
jan
05
Het kiezen van de juiste stukjes was lastig en het begin was eerst te lang, maar het is me gelukt en ik ben trots dat ik ook een eigen reel heb om te laten zien, met voorbeelden van stijlen en beweging en stijl die ik beheers. Het is een momentopname dus over een paar weken of maanden ben ik alweer verder in mijn ontwikkeling en kan ik de reel aanpassen of vervangen. Bij elk stukje denk ik, als perfectionist, wat er beter kan, schaduw erbij, of vloeiender, maar voorlopig laat ik de reel zoals ‘ie nu is.
dec
24
Meestal maak ik elk jaar wel een eigen kerstkaart, maar dit jaar heb ik dat alleen digitaal gedaan in de vorm van onderstaande animatie. Het idee hiervoor ontstond (zoals zoveel ideeën) onder de douche, doordat ik beweging zag in de illustratie op een shampooflesje. Daarna bedacht ik diverse elementen die ik associeer met kerst en de winter. Ik dacht aan opdrachten voor de cursus die ik aan het doen was en zo kwam ik uit bij de sneeuwpop die een sneeuwbal overgooit. Al jaren wil ik graag een speculaashuis maken en nu heb ik dat alvast digitaal gedaan. Onder de animatie zie je het proces hoe ik te werk ben gegaan. Een aantal elementen heb ik weggelaten, zoals een engel (al die veren!) en arreslee. De beweging heb ik eerst in het echt nagemaakt als referentie, zoals het dak van het speculaashuis, de zuurstokken en de sneeuwbal.
-
- Inpiratie!
-
- 1e ontwerp
-
- 2e ontwerp
-
- Hoe draait een zuurstok?
-
- Hoe draait een huis?
-
- Hoe draait een dakrand?
